WE DID THE W!!!!

We werden om half acht opgehaald om met de bus naar het park Torres del Paine te worden gebracht. Na twee uur lang met allemaal mede-trekkers, eveneens bepakt en bezakt en vol goede moed, door steppe en langs allemaal guanacoes te hebben gereden, kwamen we aan bij Lago Pehoe. Daar hebben we de catamaran gepakt naar Mountain Lodge Paine Grande, waar voor ons de trekking begon. Met beiden ongeveer 10 kilo op onze rug (tent, slaapzakken, luchtbed, eten voor 5/6 dagen en ook nog wat kleding) op weg. De wind vol tegen en iedereen die in Patagonië geweest is weet dat deze wind stevig kan waaien. Na een slopende 3,5 uur berg op en af, maar door fantastisch mooie verschillende natuur, kwamen we bij refugio Lago Grey. Ik had het wel gehad, maar onze medereizigers kwamen met een mooie camping op de proppen nog een uurtje verder lopen dichterbij de gletsjer Lago Grey. Marleen wilde hier graag kamperen, dus wij dat extra uur (STEIL OMHOOG!!) er nog bij gedaan. Achteraf een hele goede beslissing, omdat we daar een supermooi uitzicht hadden over de gletsjer waar we een lekker wijntje konden drinken en we slechts met zes andere tentjes stonden. Nadeel: de wc en douche waren niet aanwezig, maar wel een shelter om de noodles/pasta te koken.

Dag twee begon goed, vroeg op, nog even naar de gletsjer gelopen om bij goed weer over een groot deel ervan heen te kijken en de achterliggende bergen en gletsjers te kunnen zien. Dan vergeet je snel de twee/drie uur slaap van de afgelopen nacht (lekker die wind in Patagonië) Aangezien we reeds vier andere lotgenoten hadden gevonden en we met zijn allen besloten hadden naar campamento Italiano te gaan, zijn we snel vertrokken voor een wandeling van minstens 6,5 uur met onze niet veel lichtere backpacks. Na een uur begon het te regenen, wat de rest van de dag en nacht niet heeft opgehouden. Dus kwamen we aan op de camping tot op het bot doorweekt. Snel de tent opgezet en maar eerst gaan eten. De shelter aldaar had meer weg van een daklozen opvangplek, aangezien iedereen op een ruimte van 3 bij 4 meter zijn gaspit stond aan te zwengelen en tevens zijn kleding probeerde te drogen... Uiteindelijk gegeten naar de tent, bleek de een van de slaapzakken nat te zijn geworden en moesten we met z'n tweeën onder één slaapzak slapen. Best een goede test voor onze relatie, die overigens nog steeds top is ook daarna!! Leuk zo'n trekking, gelukkig konden we er toen en nu heel hard om lachen.

Dag drie was de beloning voor zeven uur door de regen lopen en wederom een uur of twee/drie slapen. Strak blauwe lucht en dat is voor de Franse vallei zeker niet verkeerd. We zijn dan ook tot het einde van de vallei gelopen met op het einde een uitzichtpunt die ons een 360 graden briljant uitzicht gaf. Na 6 uur kwamen we weer terug bij onze tent, waar onze spullen redelijk gedroogd bleken te zijn. Dus de tent ingepakt en verder gelopen naar camping Los Cuernos naast de refugio. Lekker luxe, een normale wc en zelfs een warme douche, het moet niet gekker worden!! Na de douche en de lekker gekookte maaltijd (verrassend pasta uit een zakje) van de zonsondergang genoten.

Dag vier was eveneens een schitterende dag. Met ongeveer 9 uur wandelen voor de boeg eentje om tegenop te kijken. Maar na een paar dagen wordt de tas lichter en de benen meer getraind. Het bleek deze dag mee te zitten, want na een uur of 6 kwamen we aan bij campamento Las Torres, vlak onder de befaamde klim naar de drie Torres. Een supermooie camping wederom, waar we met onze medereizigers naast elkaar zijn gaan staan. Na een korte lunch (lekker noodles dit keer) zijn we aan de pittige klim naar de Torres begonnen. We waren eigenlijk doodmoe, maar het was mooi weer en de beste kans om alledrie de Torres überhaupt te kunnen zien. Op ons tandvlees naar boven, waar we na een ruim uur klimmen werden beloond met een prachtig uitzicht. Met Thomas en Marieke en onze meegebrachte wijn en borrelhappen lekker getoast op een fantastisch einde van ons 'W' avontuur.

Dag vijf was een eitje. Alleen naar beneden met een backpack die een stuk lichter was. Aangekomen bij Refugio Las Torres eerst een friet en cola/biertje genuttigd.

Absoluut een hoogtepunt van onze reis, waarbij we de volgende dingen zeker nooit zullen vergeten:

• Cristiano, onze altijd lachende en zingende Braziliaanse vriend
• Claire, onze praatgrage, supergrappige medereiziger
• Thomas en Marieke, die dag vier de maaltijd van de trekking bereid hebben (en ook uitgenodigd blijken te zijn voor de bruiloft van Jens en Simon - ja Jensie Thomas is de dispuutsgenoot van Simon, te toevallig!!!!)
• Alle die hards, die het volledige circuit hebben gelopen (dachten wij dat we hardcore waren met onze tent en geen refugio's, maar helaas je hebt altijd baas boven baas)
• De fantastisch uitzichten van gletsjer Grey, de Franse Vallei en de Torres en, en, en, en, en, en.......
• De blaren
• De friet aan het einde

Kijk zelf maar op de foto's, want woorden zijn niet genoeg om te beschrijven hoe geweldig mooi het is geweest!!!!

PS1: de hottub en massage de volgende dag waren erg lekker!!

PS2: de foto's van de vorige keer hebben we er nu trouwens opgezet, voor de liefhebbers

PS3: we zitten nu in El Calafate op de camping, we hebben de smaak te pakken!

PS4: Marleen is al jarig, bij jullie dan, hier duurt het nog een half uur