Inmiddels zijn we al vijf dagen onderweg en we moeten zeggen dat het ons zeer goed bevalt.

Na een prima vlucht landden we afgelopen donderdag, met een half uurtje vertraging, om 8 uur lokale tijd in Rio. Soepel door de douane en ook de bagage was geen probleem. Hup naar het hostel dachten wij. We hadden immers een pick-up geregeld. Gelukkig werden we er meteen aan herinnerd dat plannen de komende vijf maanden niet in ons woordenboek mag voorkomen. Die pick-upkwam dus niet! Maar een andere taxi geregelddie onsnaar Lemon Spirit Hostel in Leblon heeft gereden. Direct het strand maar eens bekeken en het is waar...te veel vrouw en te weing stof, ongeacht leeftijd. Er was ook een sportschool op het strand, uiteraard met glazen wand zodat iedereen de te bruine gespierde ovejarige mannen kan bewonderen. Erg grappig allemaal. Voor de rest die dag heerlijk rustig aan gedaan. Morgen zouden we lekker op het strand gaan liggen.

Helaas heeft het die dag erna alleen maar ge(stort)regend en hebben we niet veel meer dan het hostel gezien. Onder het motto van 'we moeten toch echt wel iets gaan doen', een favela tour geboekt voor de dag erna. Konden ons er niet echt iets bij voorstellen, maarhet was erg bijzonder. We werden opgehaald met een busje en vervolgenstot onderaan defavela gebracht. Daar moesten we overstappenopmotors en werden tot bovenaan de berg (lees: midden in de favela) gebracht. Ik was als eerste boven en dacht alleen maar 'waar was mijn helm'. Rogier daarentegen sprong van de motor en riep alleen maar 'ik wil nog een keer'. Na wat instructies van onze gids gingen we verder de favela in. Piepkleine huisjes en heel smalle straatjes, heel veel telefoondraden en waterleidingen gewoon over de vloer en langs de muur. Kunstgalerietje in, cake eten in een bakkerijtje. 'Ach dacht ik, weer zo'n touristisch gebeuren', totdat er een kerel met een enorm geweer langskwam en onze gids riep 'no pictures now'. Ok. Vervolgens riep een achtjarig rokend kereltje 'he lady, sexmachine, mi casa'. Welkom in een andere kant van Rio. Eind van de middag nog naar Sugar Loaf geweest, waar we een fantastisch uitzicht hadden over de stad en dus mooie foto's hebben kunnen nemen.

Vandaag was het beter weer enzijn we naar Corcovado geweest, het enorme Christusbeeld bovenop een berg en die overal vanuit Rio te zien is. Inmiddels gewend aan de rijstijl van de chauffeurs wederom de bus gepakt. Bus uit, kaartje kopen en hop naar boven.Weer verkeerd gedacht.Op elk ticket stond een tijd waaropje in de trein naar boven mocht. Gelukkig zijn we inmiddels gewend (Rogier al meer dan ik ;-)) aan het rustige tempo en hebben we 'lekker' twee uur zitten wachten. Boven aangekomen was het een enorme drukte, maar niet minder mooi. De gebruikelijke toeristische kiekjes gemaakt en toen weer met de trein naar beneden, waar we nog even werden getrakteerd op een sambaband optreden. Zojuist hebben we nog even de golven getrotseerd en nu is er voetbal. Vandaar dat ik ook dit verhaal typ...Rogier zit lekker aan het bier. (Rogier: 'inderdaad, voetbal en bier, belangrijk')

Morgen gaan we door naar Ilha Grande, een superidyllisch eiland. En ook voor het eerst verder reizen, eens kijken hoe dat is....